Εξαίρεση από το Claw Back των Φαρμάκων που Χορηγήθηκαν από Ιδιωτικά Φαρμακεία Λόγω Ελλείψεων στα Νοσοκομεία. Εύα Κων. Κίτσιου

            Με τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 11 του Ν.4052/2013 προβλέπεται ότι η μηνιαία φαρμακευτική δαπανή των ΦΚΑ δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1/12 του κονδυλίου που είναι εγγεγραμμένο στον ετήσιο Κοινωνικό Προϋπολογισμό και αντιστοιχεί στη φαρμακευτική περίθαλψη. Το υπερβάλλον μηνιαίο ποσό αναζητείται από τους ΦΚΑ από τους Κατόχους της Άδειας Κυκλοφορίας των φαρμακευτικών προϊόντων (claw back).

          Για τον υπολογισμό των παραμέτρων που προβλέπει ο νόμος, προκειμένου να υπολογιστεί το χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί στο claw back κάθε φαρμακευτικής επιχείρησης (π.χ. ποσοστιαία αναλογία συμμετοχής κάθε φαρμάκου στη δαπάνη), δεν λαμβάνονται υπόψη τα στοιχεία πωλήσεων φαρμάκων που τηρεί ο Ε.Ο.Φ. και ο οικείος Φ.Κ.Α. σχετικά με τις νοσοκομειακές πωλήσεις.

          Δυνάμει των ανωτέρω διατάξεων νόμου, μη νομίμως λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του claw back η φαρμακευτική δαπάνη που προκύπτει από τα στοιχεία των πωλήσεων των ιδιωτικών φαρμακείων, η οποία συνδέεται με τα φάρμακα που χορήγησαν τα τελευταία λόγω ελλείψεων στα φαρμακεία των νοσοκομείων. Η δαπάνη των εν λόγω φαρμάκων συνιστά de lege νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη, και δεν ασκεί έννομη επιρροή το γεγονός ότι κατέστη de facto εξωνοσοκομειακή δαπάνη.